Tüm dünya olarak evlerde olduğumuz süreçte, bende tam 2 haftadır evdeyim. Hangi gün olduğunu, ne zaman en son araba ile bir yerlere gittiğimi falan çevremdekilere sorarak hatırlamaya çalışıyorum. Global olarak bir süreçte olduğumuzu düşünüyorum. Bittiğinde nasıl olacağımızı şu an hayal edemiyorum ancak aynı olmayacağımız çok kesin. Bu değişimin yaratacaklarının hepimizin hayrına olmasını diliyorum.
Sosyal bir izolasyonda geçen günlerimizde sosyal medya ve bir çok online mecra koptu gitti. Yaşadığımız sosyal izolasyon, sosyal medya da tam aksi bir etki yarattı. Yapılan canlı yayınlar ile hem iletişim devam ediyor, hem de insanlar birbirine destek oluyor. İmece usulu bir çok eğitmen ve sosyal hizmet veren kişi bu süreci en az hasar ile atlatmak adına birşeyler paylaşarak, bütüne hizmet ediyor.
Tüm bunları görmek beni bir yandan çok heyecanlandırıyor, bir yandan da fazla geliyor. Saat 19:00 itibarıyla canlı yayınlardan yayın beğenmek gibi bir durum oluştu. Sanki birini izlesem, diğerini kaçıracağımı düşünüyorum, resmen “sosyal medyadaki gelişmeleri kaçırma korkusu” yarattığını fark ettim. O yüzden bu süreçte de sosyal medya ile biraz mesafeliyim. Bilmiyorum, bir tek böyle hisseden ben miyim?
Ben bugünleri herşeyi biraz daha az yaparak geçirmeye çalışıyorum. Daha çok evdekiler ile zaman geçirip, bitirilmesi gereken işlerimi toparlamaya çalışıyorum. Onun dışında günlük işler ile geçiyor günlerim. Bana bunun daha iyi geldiğini fark ettim. En düzenli yaptığım şey günlük işler olabiliyor 🙂
Sizin günleriniz nasıl geçiyor?
Sevgilerimle,
Pınar