Bugün bayramın son günü, hiç yaşamadığımız bir Ramazan Bayramı geçirdik ülkece. Herkes evlerinde, kendi çekirdek ailesi ile birlikteydi. Şanslı olanlar ailelerini görebildi, az da olsa hasret giderebildi. Yeni normallere alışmış olsam da, hala gerçeküstü geliyor kendime dışardan bakınca.

Tüm bu süreçte hayatımda farklı alanlarda değişimler oluyor. Bende hepsi ile birlikte büyüyor, gelişiyor ve ilerliyorum. Biraz genişlediğim de doğrudur 🙂 Günler neler getirecek bilmiyorum. Hayatımda hiç bir dönem bu kadar günlük ve anda yaşamamıştım. Sanki bunca zaman okuduklarım ve öğrendiklerimi yaşamak, uygulamak ve olmak üzere bir süreçti. Hayatta en çok zorlandığım şey, belirsizliğin içinde durubilmek.

Tüm bu süreçte bunu yapabildiğimi görmek benim için büyük bir kazançtı. Senelerce bana bakım verenlere, bakım verebilmek, yanlarında ve destek olmak, kaygılandığım anları ve alanları fark etmek, tetiklendiğim olayları görebilmek ve istediğim zaman ne kadar esnek olabildiğimi, basit bir şekilde yaşayabileceğimi görmek gücümü teyit etti benim için. Hani orada olduğu bilirsin ama emin değilsindir ya, onun gibi birşey…

Umarım bu günler artık geride kalsın.

Sevgilerimle,

Pınar